mareΗ θάλασσα ως λέξη με ξελογιάζει σαν εικόνα, σαν ήχος και για την πολυσημία της. Δεν την επέλεξα σαν λογοτεχνικό κόλπο επειδή είναι μια μεγάλη διαχρονική πρωταγωνίστρια της παγκόσμιας λογοτεχνίας ... έζησα μεσα στη θάλασσα, κατάγομαι απο την Κρήτη και οι ρίζες της οικογένειάς μου είναι απλωμένες σε όλα τα παράλια της Ανατολικής Μεσογείου... αυτός ο πλούτος των λέξεων υπάρχει ακόμη στα ελληνικά: θάλασσα, ωκεανός, κόλπος, πέλαγος, μυχός... αλλά και σήμερα οι λέξεις όλες αυτές χρησιμοποιούνται, ιδίως απò τον κόσμο που δεν έχει παραδωθεί στο τηλεοπτικό λεξιλόγιο, το οποίο είναι τριακόσιες λέξεις. Στα χωριά, στα βουνά, στα λαϊκά επαγγέλματα η γλώσσα παραμένει πλούσια, χυμώδης και φτιάχνει καινούργιες εκφράσεις για της ανάγκες της, όπως στην Ιταλία φτιάχνετε φρέσκα ζυμαρικά για ένα δείπνο με φίλους.
La parola thàlassa – ‘mare’ – mi cattura come immagine, come suono, ma anche per la molteplicità di significati che essa possiede. Non ho scelto questo termine come stratagemma letterario per la sua illustre tradizione attraverso i tempi... Sono sempre vissuta a contatto con il mare, vengo da Creta e le radici della mia famiglia sono sparse in tutti i lidi del Mediterraneo Orientale. Il greco moderno resta una lingua ricchissima di parole come mare, pelago, golfo, oceano, insenatura... sono tutti termini che vengono utilizzati correntemente, soprattutto da chi non si è arreso al lessico della televisione, che è di trecento vocaboli. Nella realtà dei paesi di montagna, dei villaggi, dei mestieri il greco rimane un idioma ricco, vivo, che per le sue esigenze conia sempre nuove espressioni, così come in Italia si prepara la pasta fresca per una cena tra amici.
con il sostegno di
